به گزارش گلستان ما به نقل از کلاس بیست؛ «گرگان، بلوار الغدیر، الغدیر 21 مدرسه "بلال حبشی"، جایی در محله های پایین شهر دومدرسه ابتدایی دخترانه و پسرانه در کنار هم هستند.

مدارسی که رنگ و بوی محرومیت دارند، با کلاس های کوچک که اغلب بیش از 40 دانش آموز را در خود جای می دهد؛ کلاس های غیر استاندارد که حتی جایی برای ایستادن دونفر بین تخته سیاه و نیمکت دانش آموزان وجود ندارد.

وارد مدرسه می شویم؛ یک ساختمان دوطبقه و تازه رنگ شده اما از لابلای لعابی که به دیوارها داده شده، ترک های فراوانی در اعماق آن می توان مشاهده کرد.

ورودی سالن، درست رو به روی آن دری با دو کد کلاس را نشانمان می دهند، از درِ فرسوده چوبی وارد راهرویی می شویم که دیوارهایش کاشی های سفید رنگی دارد، ظاهرا مجبور شده اند که آزمایشگاه راهم کلاس کنند.

کوهی از مشکلات دارند؛ کلاس ها فرسوده و بدون امکانات، نیمکت های رنگ و رو رفته ؛ به چهاردیوار کلاس نگاهی می اندازم خالی بودن دو نیکمت در مجاور هم نظرم را به سوی خود جلب می کند، خانممعلم که گویی ازنگاهم متوجه سوالم شده باشد، به سقف اشاره می کند، همه چیز هویداست، سقف چکه می کند و در زمان باران به روی بچه ها می ریزد و در روزهای دیگر گچ ها از سقف ریزش می کند، بچه ها می گویند:مدرسه ما سوراخ سوراخ است. این اوج محرومیت است که سقف مستحکمی برای درس خواندن برای دانش آموزان نباشد.»

معلمی که تنها سابقه 5 ساله دادر اما به حق رسم معلمی را خوب می داند

این مطلب، مطلع گزارشی بود که سال گذشته  در بازدید از مدسه بلال حبشی نوشته بودم اما با اطلاع این محرومیت به مسئولین پیش از آنکه این گزارش به روی خروجی این سایت خبری قرار بگیرد با همکاری آموزش و پرورش دیوار تخریبی مدرسه مرمت شد و با همت مدیر مدرسه روز به روز بر امکانات آن افزوده شد تا آنجا که جشن آغاز سال تحصیلی 96-97 در این مدرسه  برگزارشد .

جشنی که چشم ها را به دستان خیرین فرهنگی گره زد .

معلمانی که در کنار آموزش، درس عشق و نوع دوستی می دهند و کودکان محروم این دیار را همچون فرزند خود می پندارند و مادرانه و پدرانه به آنان  مهرمی ورزند.

آری سخن از معلمی شد که تنها 5 سال است به سیستم آموزش و پرورش ورود پیدا کرده اما به حق رسم معلمی را خوب می داند.2 سال است که به مدرسه بلال حبشی آمده مدرسه ای که دانش آموزانند یاکودک کارند و یا خانواده ای آسیب پذیر و یا اتباع.

فعالیت های معلم نیکوکار موجب اعتماد خانوادها و کاهش افت تحصیلی دانش آموزان 

"بهاره کرامتلو" معلم جوان این مدرسه در کنار همکاران خیر در عرصه کمک به خانوادها ودانش آموزان و ارتقاء دبستان به سوی دبستان هوشمند قدم برداشت .

او با ایجاد گروه خیرین هیرکان در اردیبهشت 96 به توزیع هفته ای 2بار غذای گرم در دبستان ، کمک  به خانواده ها در جهت تامین هزینه درمان پزشکی ، تغذیه وتهیه لباس ووسایل منزل پرداخت.

این معلم جوان توانست درب های قدیمی و زنگ زده دبستان را تعویض کند، وسایل ورزشی برای مدرسه  تهیه کند، کتابخانه کلاسی بسازد، رنگ آمیزی کل دبستان را نیز با همکاری گروهی از جوانان هنرمند شهرستان به اتمام برساند.

اهدای جوایز نفیس هر ماه به 20دانش آموز ابتکار این معلم جوان، موجب تشویق دانش آموزان وبرطرف شدن افت تحصیلی آنان شد.

او توانست در سطح محله الغدیر موثر واقع شود، هزینه درمان خانواده ها را تامین کندوکودکان این منطقه را به فروشگاهها جهت خرید لباس هدایت نماید و با ارتباط مناسب خانواده هایی که امکان تحصیل فرزندانشان را نداشتند را پشتیبانی کند و به مدرسه هدایت کند .

معلمی که تکیه یک محله است

این معلم جوان 3 کلاس درس این مدرسه را به مبلغ 150 میلیون ریال هوشمند سازی  کرد و هم اکنون در حال برنامه ریزی برای هوشمند سازی کلاس دیگر است. همواره در کنار خانواده های محروم وبی سرپرست وبد سرپرست  است.

با اقدامات خیرخواهانه این آموزگار مهربان، دبستان بلال حبشی پسران کاملا متحول شده است .ودانش آموزان از رشد زیادی در زمینه آموزشی وپرورشی برخوردار شده اند.او هم اکنون به تکیه گاه خوبی در سطح منطقه الغدیر برای خانواده های محروم تبدیل شدند.

می خواهم به اندازه خودم به آنها محبت کنم/امیدوارم جامعه ای با کمترین بزهکاری ومحرومیت داشته باشیم

اما بهاره کرامتلو هدف از کمک هایش را اینگونه بیان می کند؛ از آنجایی که خداوند بندگانش را دوست دارد می خواهم قلبا بندگانش را شاد نمایم.امیدوارم جامعه ای  با کمترین بزهکاری ومحرومیتداشته باشیم.می خواهم به اندازه خودم به آنها محبت کنم.

او ادامه می دهد: مادرم فرشته سادات حسینی پرستار بود، وسایل می خرید وبه دیگران می داد.در انجام کارهای خیر به عنوان به عنوان پرستار پیش قدم بود. تا جایی که  بزرگ کردن بچه های بی سرپرست را به عهده گرفت وهم اکنون همه آن بچه ها به کار دولتی مشغول هستند.

کرامتلو می گوید:.روزی کسی پیش مادرم آمد وگفت: مادرم دچار سوختگی شده ونمی توانم ایشان را به بیمارستان بیاورم، مادرم گفت خودم در منزل پانسمانشان می کنم.20سال بعد مادرم نیاز به یک داروی تحریمی داشت وقتی به داروخانه هلال احمر مراجعه می کند آن فرد می شناسد ومی گوید اگر یک دارو هم در این سرزمین برایت پیدا می کنم و این افاق به من نشان دادکه در کنار همه مسئولیت ها باید انسانیت و عشق به همنوع را در صدر کارها قرار داد.

او می افزاید: من دبیرستان بودم که پول هایی که جمع می کردم را به دختر یکی از خانم هایی که در کار منزل به ما کمک می کرد می دادم و این گذشت را مدیون قلب بزرگ مادرم هستم.

دیدن شادی های کودکانه و فراموشی محرومیت هایشان بهترین جایزه روز معلم

کرامتلو ادامه می دهد: با رفتار وارتباط مناسب وزمانی که سخن وعمل یکی باشد مطمئنا همکاران  زیادی را می توان  در این حوزه با خود همراه کرد.بطوریکه باختیاراتی که "مهدی اردنی "مدیر دبستان بلال حبشی به ما دادند توانستیم از این دبستان انجمن خیریه کودکان کار هیرکان را تشکیل بدهیم و هم اکنون با دوستانمان در سطح شهرستان گرگان به کمک رسانی مشغول هستیم.کمک های جمع آوری شده از اقصی نقاط جهان حتی کشور کانادا به دست محرومین می رسانیم.

این معلم جوان در پایان می گوید: معلمی خود کمک به کودکان برای تربیت و آموزش است و دیدن شادی های کودکانه و فراموشی محرومیت هایشان بهترین جایزه روز معلم است.از خدا می خواهم که ما را عاقبت بخیر کند ودر راه خدمت به خلق ما را یاری کند ودستمان را بگیرد تا بتوانیم مشکلی را حل کنیم ومرهمی برای درد دردمندان باشیم.

انتهای پیام/